Mama Marike

Mama Marike: mijmeringen over moederliefde

Eerste verjaardag kinderfeestje javian

Een jaar geleden zong Ali B ontroerend mooi over het ouderschap in een uitzending van DWDD, een zeer herkenbare boodschap voor vele ouders over hun kinderen: ik mis jullie nu al, terwijl jullie nog bij mij zijn. Toevalligerwijs zag ik de link naar het artikel dat ik erover schreef in mijn Timehop verschijnen, waardoor ik het niet kon laten om het nummer opnieuw te beluisteren. Een jaar later zit ik weer vol met kippenvel, tranen in mijn ogen en ik voel opnieuw diezelfde pijn als Ali B in mijn hart misschien nu nog wel sterker dan vorig jaar. Want hoewel er niet voor niets een woord is als moederliefde gaat dit ook altijd gepaard met pijn of misschien beter gezegd: afscheid nemen. 

Liefde kent vele haken en ogen, iedereen die ooit liefde heeft gekend zal dit ook herkennen. Moederliefde – of vaderliefde – is misschien wel de meest genadeloze van allemaal. Vanaf het moment dat er een bundeltje hulpeloze liefde in je armen wordt gelegd met de boodschap ‘gefeliciteerd, dit is jullie kind’ is het eerste wat velen voelen: help! Niet omdat het kind niet gewenst is – in tegendeel – maar omdat een kind ervoor zorgt dat je nooit meer onbezorgd leeft. Altijd zullen er zorgen zijn, mijmeringen, piekersessies over jouw kind van ‘heeft mijn kind wel genoeg gedronken’ tot ‘is mijn kind al oud genoeg op zelf te schommelen’ of ‘is het veilig om mijn kind alleen naar huis te laten fietsen ’s avonds’ of ‘hoe zorg ik er in hemelsnaam voor dat dit kind goed opgroeit en bestand is tegen alles in dit leven’ (het antwoord op de laatste vraag is: niet). En zelden is er een geruststellend antwoord, maar zal de ene zorg het begin van een nieuwe zijn.

De bezorgdheid die voortaan jouw leven zal bepalen is even tijdrovend en goed voor vele nachten piekeren als de basis en het bewijs van de liefde voor jouw kind. Het vele zorgen maken heeft daardoor zeker zijn charme, maar het is soms ook de reden voor letterlijke pijn in je hart. Want och, wat gaat de tijd toch snel en wat verandert er toch veel en te snel om te beseffen, enkel ouders zullen dat echt ten volle begrijpen…

Eigenlijk het hele leven van jouw kind vult zich met mijlpalen en allen gaan gepaard met liefde, met trots, met zorgen en met afscheid nemen. De eerste jaren is dat het sterkst wanneer jouw kind zich ontwikkeld van kleine hulpeloze baby tot eigenzinnige peuter of kleuter met het besef dat jouw kind nooit meer een baby zal zijn, nooit meer volledig afhankelijk van zijn ouders, van jou. En hoewel het een prachtige, oh zo wonderlijke en bijzondere tijd is, zal regelmatig het besef komen hoe snel de tijd gaat en dat er zo ongelofelijk veel veranderd. En hoewel je het zo graag zou willen, is er eigenlijk zelden tijd om er bij stil te staan. Momenten, herinneringen, ontwikkelingen, veranderingen die je zou willen grijpen bij de staart, maar waarbij je altijd misgrijpt omdat het volgende moment zich alweer aandient.

En uiteindelijk is het allemaal goed, uiteindelijk loopt het altijd zoals het gaat en uiteindelijk maak jij hoogstwaarschijnlijk dezelfde beslissingen als jouw ouders, uiteindelijk maakt jouw kind dezelfde beslissingen als jij deed, uiteindelijk besef je dat de tijd altijd sneller zal vliegen dan dat jij deze vangen kan. Maar dat maakt het allemaal niet makkelijker. Het belangrijkste is om ten volle te realiseren wat voor rijkdom een kind is en dat het ouderschap nou eenmaal gepaard gaat met vele achtbanen aan emoties en nieuw leven onlosmakelijk verbonden is met afscheid nemen.

Het enige geluk is dat de liefde minstens net zo sterk is als bezorgdheid.

Dit vind je misschien ook leuk

4 reacties

  • Reageren
    Nicole
    mei 24, 2016

    Wauw Marike wat heb je dit toch mooi verwoord. Dat nummer raakt mij ook steeds weer wanneer ik het hoor (en als je 100%NL luistert is dat best vaak haha) en krijg ook telkens weer tranen in mijn ogen en voel de pijn van het afscheid nemen. Hoe mooi ik het peuterschap nu ook vind, hoe moeilijk ik het vind.. Ik vind het doodeng dat bepaalde fases er niet meer zijn en het volgende alweer om de hoek komt kijken.. Konden we de tijd maar even stil zetten en echt genieten.

  • Reageren
    Bregje
    mei 25, 2016

    Prachtig Marike! Toen mijn peuter deze week 2 werd heb ik heel wat momenten moeten slikken…hij gaat naar een nieuwe groep, maakt enorme sprongen, roept soms nog voor ik gedag heb kunnen zeggen al “Daahaag mama, tot straks!” poeh, ja die tijd mag soms wel heel eventjes stilstaan ❤

  • Reageren
    Karin
    mei 25, 2016

    <3 mooi geschreven Marike

  • Reageren
    Olga // Daar Was Eens
    november 15, 2016

    Toen ik moeder werd begreep ik ineens de angst dat je bang bent dat er iets met je kind gaat gebeuren. Dat iemand anders jouw kind kwaad aandoet of dat er door ongelukkige samenloop van omstandigheden iets met je kroost gebeurt. Zo eng!

  • Laat een antwoord achter aan Nicole Annuleer

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.