De maand augustus was erg turbulent door het vele overgeven en mijn ziekenhuisopname, maar ik had goede hoop voor september. Helaas werd het minstens net zo turbulent, zoals je kunt zien in het mamalifestyle maandoverzicht van september 2016.
Nijntje kijken
Normaliter ben ik niet zo’n fan van televisie, maar deze eerste maanden van mijn zwangerschap heb ik er vaak dankbaar gebruik van gemaakt. Af en toe kruipt Javian gezellig bij mij op de bank om even samen te kijken. Nijntje blijft daarbij een van de grote favorieten.
Zelf lezen
Mijn ouders waren inmiddels terug gekomen van vakantie en dus gingen we een paar dagen logeren zodat ik wat extra hulp had voor mij en Javian. Onderweg daar naartoe las Javian bloedserieus een Donald Duck.
Tijd voor taart
Mijn ouders waren op vakantie geweest in Denemarken en voor de terugreis waren ze langs de beste bakker van Denemarken geweest voor een aantal taarten. Komt voor mij goed uit, want ik kan wel wat extra kilo’s gebruiken. Jammer genoeg kan ik niet zomaar een halve taart wegwerken (wat voor mijn gewicht wel erg welkom zou zijn), omdat mijn maag dan weer protesteert, maar dit ging gelukkig goed.
Lieve steun
Gelukkig ben ik omringd door mijn lieve vriend, zoon en familie en heb ik een aantal dierbare vrienden. Want zo ziek zijn is af en toe behoorlijk eenzaam. Als ik dan spontaan dit plaatje krijg toegestuurd van een vriendin ben ik alweer in tranen.
Nieuw ijs
Mijn ouders hadden nieuw ijs besteld op basis van soja. Dat moest natuurlijk even geproefd! Ik deed er nog een sausje over, maar weet niet meer goed wat het nou was… Iets met karamel volgens mij. Maar het ijs was lekker!
Zelf bouwen
Ook in september moest Javian zich regelmatig zelf vermaken, gelukkig kan hij met zijn duplo erg zoet spelen. En ook de dozen van de bossen bloemen mochten per se niet weggegooid worden, maar zijn attributen bij alles wat er gebouwd wordt.
Tijd voor taart?
Bij gebrek aan echte taart schotelt Javian mij maar neptaart voor, je moet toch de hele dag door blijven eten. Al vrees ik dat aankomen van zo’n doorzichtige taart wel erg lastig is.
Het bordje komt trouwens van de Xenos en is gemaakt van bamboe, door het formaat en de stevigheid zijn het ideale bordjes voor in de speelkeuken van Javian.
Buiten eten
Nu lastig voor te stellen, maar er waren een hoop mooie dagen in september. Hoewel ik de warmte soms erg slecht kon hebben, was het af en toe wel fijn om ’s avonds buiten te kunnen eten zodra het iets koeler werd. We maakten deze salade van Allerhande.
vtwonen loves blogs
In september verscheen ook de ‘vtwonen loves blogs‘ met mijn aandeel erin. Superleuk om aan mee te werken en mijn favorieten te mogen delen.
Oogsten
Een mooie oogst uit de tuin: dahlia’s en cosmea en nog wat lathyrus van een bos bloemen die ik in augustus kreeg en lang bleef staan. Zelf bloemen uit eigen tuin kunnen plukken was een grote droom, zo mooi dat het nu dus echt kan.
Veerkwartier
Op een goede avond besluiten we de deur uit te gaan om wat te eten. Ik voel mij niet supergoed, maar de zomer vliegt razendsnel voorbij en ik zit bijna alleen maar binnen met een emmer. We bleven dicht bij huis en mijn emmer nam ik gewoon mee in een tasje.
10 of toch 11
En dan is het weer tijd voor een buikfoto. Ik voel mij ontzettend beroerd wat je ook wel aan mijn gezicht ziet, maar wil dit zo graag volhouden. Later bij de termijnecho blijkt dat ik hier al 11 weken zwanger ben.
Zin in boontjes
Op televisie werd er gesproken over boontjes waar ik daarna opeens zin in kreeg, dus maakten we ’s avonds een salade van Rens Kroes. En wederom aten we weer buiten, zo fijn!
Termijnecho
Daarna hadden we de termijnecho waarbij bleek dat ik bijna een hele week verder ben, superfijn om te horen. De zwangerschap valt me af en toe erg zwaar en om dan zomaar een stuk verder te zijn, scheelt toch weer wat dagen ziek zijn hoop ik.
Bergafwaarts
Daarna gaat het helaas weer snel bergafwaarts… Ik begin opnieuw met non-stop overgeven. Ik zet Javian in zijn bed met de iPad met een playlist aan filmpjes en ga zelf even liggen. Maar het mag niet baten…
Niets eten en drinken
Met 12 weken zwangerschap kom ik opnieuw in het ziekenhuis, weer compleet uitgedroogd dus gelijk aan het infuus. Tegen beter weten in probeer ik na de eerste nacht nog wat droog beschuit en vla om toch nog zelf wat vocht binnen te krijgen naast het infuus, maar alles komt er direct weer uit. Ik blijf maar overgeven, waardoor de gynaecoloog zegt dat ik een dag lang niets mag eten en drinken.
Puzzelen
Na een hele dag niets doen en alleen maar in bed liggen, gaat het de dag erna iets beter en lukt het om een puzzeltje te maken. Ik maak Japanse puzzels, nogal nostalgisch want vroeger leerde ik deze kennen door mijn opa en ook tijdens mijn eerste zwangerschap deed ik deze puzzels ter afleiding en om toch een beetje bezig te blijven.
Eten en uitzicht
Heel veel meer dan een beschuit en een halve kop thee krijg ik er niet in, maar alles wat ik vervolgens eet blijft wel binnen. Het kokhalzen en de misselijkheid blijven wel aanwezig, maar iets kunnen eten is alweer zo’n grote stap.
En mijn vriend zorgde voor wat mooi uitzicht: echofoto’s en een foto en tekening van Javian. Het helpt om naar te kijken, vol te blijven houden en snel weer naar huis te mogen.
Beter
Het gaat gelukkig steeds beter, ik kom weer uit bed en eet zelfs wat aan het tafeltje. Langzaam krijg ik weer vertrouwen in eten en drinken en wil graag weer naar huis om het daar te proberen. Als de artsenronde is, laten ze de keuze aan mij. Dus ik vraag of ze het infuus op de laagste stand willen zetten zodat we kunnen kijken hoe het gaat. Als het goed gaat, mag ik naar huis.
Volle room
Mijn gewicht zit weer op een dieptepunt, dus bij de supermarkt halen we volle roomyoghurt en nog wat andere boodschappen om hopelijk snel weer wat aan te komen.
Cheesecake
Om te vieren dat ik uit het ziekenhuis ben én weer moet aankomen, bakt Frank een New York Cheesecake. Gebaseerd op het recept wat op Mamalifestyle.nl staat met blauwe bessen.
Verse bloemen
Ondanks dat ik erg slecht voor de tuin zorg, blijven de bloemen wel groeien gelukkig. En dus kan ik eenmaal uit het ziekenhuis toch nog genieten van wat bloemen in huis. De hortensia kreeg ik trouwens van mijn oma en komt uit hun eigen tuin.
Bloedprikken
Na alle keren prikken voor het infuus tijdens mijn opname mocht ik ook nog even langs het ziekenhuis om bloed te prikken voor de verloskundige. Ik blijf bloedprikken maar naar vinden… Gelukkig was het wel snel gebeurd.
Even een foto maken, want binnenkort verschijnt er een blog over handige producten tijdens mijn zwangerschap. Dit is slechts een kleine selectie…
Buiten spelen
We gingen weer even bij mijn ouders logeren voor wat extra hulp. Zo kon Javian ook weer lekker buiten spelen, alleen niet op de foto. Hij blijft een peuter met een eigen willetje natuurlijk.
Zonsondergang
Na een paar dagen weer op weg naar huis, waar we deze prachtige ondergaande zon vanuit de auto spotten. In het echt was die nog zoveel groter en mooier, maar onmogelijk om op de foto te krijgen vanuit een rijdende auto.
Knippen maar
Het was alweer hoog tijd voor de kapper voor Javian en aangezien onze vaste kinderkapper tijdelijk bij Minimarkt Amsterdam knipte, gingen we daarheen. Het knippen ging wat lastig, maar uiteindelijk op schoot lukte het prima. Dat was wel een taartje waard vonden we!
Inmiddels is Minimarkt in Haarlem open en kunnen we daar weer naartoe voor de kapper.
Op het strand
In juli aten Frank en ik samen op het strand bij Tijn Akersloot, nu besloten we samen met Javian te gaan. Het was een beetje drukker dan dat ze verwacht hadden denk ik, want het duurde allemaal erg lang. Gelukkig vermaakte Javian zich wel even met de olijven.
2,5 jaar + 1!
En toen was het tijd voor de halfjaarlijkse foto die we met Javian maken, want hij is alweer 2,5 jaar! En nu maakten we de foto met de echofoto erbij als zwangerschapsaankondiging zoals je ook hebt kunnen zien op mijn Instagram.
Ik vind dit zo’n heerlijke blije foto, word er echt vrolijk van.
Even bijkomen
Na een gezellig en goed weekend was het weer tijd voor een rustige week. Javian vermaakte zich met de Lego opbergbakken en keek ondertussen af en toe televisie. Zo kon ik rustig even bijkomen van het gezellige, maar drukke weekend voor mij.
Javian’s rompertje is van de Memorylane collectie van Mini Rodini en de legging is van Flinque.
Nieuwe telefoon
Na veel gedoe met mijn oude iPhone was het hoog tijd voor een nieuwe telefoon, ik wilde al een tijdje de iPhone 7, maar zo lang mijn oude telefoon het nog goed deed had ik niet veel haast. Toen ik niet meer fatsoenlijk kon bellen, bestelde ik hem uiteindelijk toch met een hele gunstige deal voor mij en had hem heel snel in huis.
Mijn medicijnen
Na een bezoekje aan de apotheek maakte ik deze foto: al mijn medicijnen voor een maand bij elkaar. Ik kan tegelijkertijd verdrietig als blij worden wanneer ik naar deze foto kijk. Het zijn zoveel medicijnen… Maar het is wel hetgeen wat mij op de been houdt en veel momenten wel uit het ziekenhuis houdt en ervoor zorgt dat onze baby goed kan groeien.
Vliegtuigen spotten
Het ging toch nog niet helemaal zo goed als ik gehoopt had, dus ik was erg blij met mijn jongste zusje die een dag langs kwam. We gingen even langs Schiphol zodat Javian weer eens vliegtuigen kon spotten en wij even wat eten konden halen. Uiteindelijk gingen we weer naar mijn ouders toe voor een paar nachten.
Pompoensoep
Bij mijn ouders kwam ik weer wat meer tot rust en maakte ik zelfs deze pompoensoep met creme fraiche en gebakken ontbijtspek. Het recept staat ook op de website.
Eigenlijk kijk ik nauwelijks meer vooruit, want de HG is deze keer ontzettend onvoorspelbaar en een stuk zwaarder dan tijdens mijn vorige zwangerschap. Maar ik hoop ontzettend dat ik binnenkort weer wat werk kan oppakken…
2 reacties
Olga // Daar Was Eens
november 1, 2016Dat onwijze ziek zijn (her)ken ik alleen van het autorijden. Niet te vergelijken natuurlijk, maar als ik me probeer voor te stellen dat jij je zo elke dag voelt vind ik je echt een bikkel dat je door blijft gaan. Heel veel beterschap en sterkte en ik hoop dat je over een paar weken iets bent opgeknapt. X
Vlijtig Liesje
november 4, 2016Wat vervelend voor je dat het nog niet veel verbeterd is zeg!